Greunenkriek tekst & media


Blog Post

Loos op Halina

Ingetekstueel • Aug 31, 2016

Dit is een ondertitel voor uw nieuwe post

Ze is een gevierd actrice, werd peettante van ‘a cute little package called Monte Pearce’, vertelde verleden jaar over haar ambacht in College Tour, mag ook dit seizoen vast weer geregeld aanschuiven als tafeldame bij DWDD, stond deze week op de planken in Stockholm en dan was er nog iets waardoor ze deze week in het nieuws was. Ergo: Halina Reijn is – contradictio in adjecto – een ‘on-Nederlandse BN`er’.


Indrukwekkend vond ik haar aandeel in Het temmen van de feeks van Toneelgroep Amsterdam (2005). Zij was de feeks, Katharina, en een overtuigende Hans Kesting haar tegenspeler Petruchio. Die opstandige meid voor wie iedereen ontzag had - en zoals ik ze in het onderwijs nog wel eens tegenkwam - verzette zich met al haar vezels tegen het keurslijf. Haar donkere ogen wierpen vernietigende blikken naar haar tegenspelers; Shakespeare zelf was nog een blokje omgegaan voor deze furie. De transformatie tot geconditioneerde geliefde van Petruchio vertaalde ze subliem.


Hoewel het zelden chic is te verwijzen naar de start van een carrière, moest ik bij die duistere blikken onwillekeurig denken aan haar verschijning in een televisieserie die door mijn generatie grif en al dan niet heimelijk werd bekeken: Pril Geluk. Netflix en Youtube bestonden nog niet, de diaspora aan fantasieloze programma`s verdeeld over honderden zenders was nog niet ingezet, Sander Dekker speelde onschuldig in een alto studentenbandje en Rolf Wouters was nog op de buis: het was de tijd waarin televisie nog leuk was. Halina speelde een recalcitrante puber die bozig was vanwege haar moeders amoureuze alliantie met een ‘nieuwe’ man en die zich daarnaast sterk aangetrokken voelde tot haar jongste verse stiefbroer. Zes leuke acteurs en een iets voorspelbare verhaallijn bleken goed voor dertien onderhoudende afleveringen. Dat jonge stel was een verademing voor televisiekijkende pubers (Fort Alpha kwam pas iets later op tv) en het was meteen duidelijk dat we nog veel van hen gingen horen. Nu is dat in de zin van Lex Passchier - de mannelijke pendant van het stel - heel letterlijk, omdat hij in het theater staat en daarnaast veel tekenfilms inspreekt, maar op Halina Reijn lijkt het licht sowieso net iets helderder te schijnen dan op de meeste andere stervelingen. Bijna alles wat ze zegt of doet leidt tot reacties.


De opsomming aan het begin van deze tekst geeft deels weer hoe vertegenwoordigd Halina is in de spotlichten. Wat er in het rijtje onder meer ontbreekt is haar boek ‘Loos’; een bundeling van columns die ze de afgelopen jaren schreef. ‘Loos’ heeft als Nederlands naamwoord meer negatieve dan positieve betekenissen. ‘Geveinsd’, ‘hol en leeg’, ‘ijdel’ en ‘leep’: heel optimistisch stemt het allemaal niet. Gelukkig weten wij wel beter: Halina bracht haar jeugd door in Wildervank en heeft zodoende ongetwijfeld iets meegekregen van het Gronings. En laat ‘loos’ in het Gronings nu net ‘slim’ betekenen. Dat zo`n ‘on-Nederlandse BN`er’ in onze provincie werd gevormd, ‘door binnen wie loos op’!


Share by: