Er werd gevraagd om een Gronings gedicht in het thema van de Boekenweek: Bij ons in de familie.

Dat gedicht mocht niet te lang en niet te breed, want het moest op een eventuele ansichtkaart passen. Ik zwoegde op een sonnet: compleet met volta, passend metrum en sterk bedoelde slotregel. Ook stuurde ik een haastig geschreven gedicht waarvan de betekenis wat meer aan het oppervlak ligt. Eén keer raden welk gedicht op een ansichtkaart kwam.

Via de qr-code kun je dit gedicht over het familielid met het strafblad zelfs beluisteren. Met verstopte neus ingesproken in mijn eigen schrijfhok, op gehoorsafstand van het onophoudelijke feestgedruis.