Greunenkriek tekst & media

Fraai nieuws: Levende Legende, n Grunneger Odyssee is genomineerd voor Beste Groninger Boek!

Er werd gevraagd om een Gronings gedicht in het thema van de Boekenweek: Bij ons in de familie. Dat gedicht mocht niet te lang en niet te breed, want het moest op een eventuele ansichtkaart passen. Ik zwoegde op een sonnet: compleet met volta, passend metrum en sterk bedoelde slotregel. Ook stuurde ik een haastig geschreven gedicht waarvan de betekenis wat meer aan het oppervlak ligt. Eén keer raden welk gedicht op een ansichtkaart kwam.  Via de qr-code kun je dit gedicht over het familielid met het strafblad zelfs beluisteren. Met verstopte neus ingesproken in mijn eigen schrijfhok, op gehoorsafstand van het onophoudelijke feestgedruis.

De maand maart, Streektaalmaand, is een drukke. Zo sta ik 16 maart op een podium samen met Jetta Post in Ten Boer en lees ik 17 maart met de andere schrijvers van het winterboek voor uit eigen werk in de Nicolaaskerk in Kloosterburen.

Levende Legende is nu een maand los in de wereld. Als begunstegersbouk is het met inspanning van een bataljon vrijwilligers van stichting t Grunneger Bouk terechtgekomen op veel salontafels. Aan deze constructie dankt het boek de (voor een streektaalroman ongekend) hoge oplage. Dat maakt het ook meteen ongrijpbaar, want normaliter weet ik wel zo'n beetje welke boekhandels mijn werk over de toonbank brengen en uit welke hoeken ik reacties kan verwachten. Gelukkig nemen ook nu lezers de moeite om me een reactie te sturen. Voor mijn schrijverskompas is dat nuttig en het is vooral plezierig (bedankt!). Ik mocht over Levende Legende vertellen op Radio Noord, Groningen1, omroep Hogeland en andere kanalen. Dagblad van het Noorden en andere kranten besteedden aandacht aan mijn roman. Ben je nieuwsgierig geworden? De Boukenkist in Scheemda en Godert Walter in Groningen bieden het boek aan: https://www.boukenkist.nl/nl/search/#gallerymain321

Mijn derde Grunneger roman gepresenteerd

Onlangs verzorgden Jetta Post en ik samen met de vrijwilligers een Gunneger middag in het kerkje van Den Andel. Jet zong en praatte het programma aan elkaar, ik las verhalen en gedichten en presenteerde de krougkwis. In de Week van het Nederlands stonden andere fijne activiteiten op het programma. En over deze tweeledigheid van Nederlands en Gronings kan ik binnenkort meer delen!

Deze zomer mocht ik onder meer verhalen en gedichten voordragen tijdens MoNUment (met o.a. Fré Schreiber en Willem Tjebbe Oostenbrink, zie foto gemaakt door Lammert Voos), tijdens de opening van de expositie Tussen Land & Lucht van David Vroom (Museum aan de A & Centraal Station Groningen) en op Open Monumentendag in de Doopsgezinde Kerk Groningen (met onder meer Aly Freije en Eltje Doddema).

Een waakvlam op een toren, dat beeld kennen noorderlingen van de vele gaswinningslocaties die her en der het landschap verlevendigen. Dit vertrouwde uitzicht kent de binnenstad van Groningen voortaan eveneens. Een windvaan in de vorm van een verzilverde waakvlam wordt daar namelijk op de pittoreske Martinitoren geplaatst. Het symbool voor het aardgas dat onze provincie zoveel rijkdom bracht, vervangt het sleets geworden, vergulde paardje van Sint Martinus. Gedeputeerde G. Bakken Lucht is content met de modernisering: 'bestuurders zijn van mening dat het nieuwe ontwerp beter aansluit bij de geest van Groningen.' Daarmee geven zij gehoor aan de wens van collectief Geef Gas Tegen Dieren. Bovendien wordt het beschouwd als een verkeerd signaal om een dier dat zoveel CO² uitstoot als een paard te bewieroken door het op een kerktoren te plaatsen. 'Wij distantiëren ons van deze schijnbare plattelandsverering. In het verleden hield men een rund of zelfs een paard in de plaggenhut om deze behuizing warm te stoken en om uiteindelijk vlees te winnen van het beest, maar nu weten we allemaal hoe giftig het is om een dier te houden en verwarmen we onze huizen liever met authentiek Gronings aardgas,' aldus Piet-Aart de Slachter van het collectief. Deze vrijdag wordt begonnen met de transitie. Gemeente Groningen hoopt dat het gouden paardje op de Martinitoren nog voor de daaropvolgende werkweek vervangen zal zijn door de zilveren waakvlam. Volgende week zullen de statenleden zich in het belendende Provinciehuis namelijk buigen over de vraag of de sculptuur t Peerd van Ome Loeks niet beter kan verdwijnen. 'Critici beweren dat het stadsbalkon voor Station Groningen als een ontsierende puist is in een glad kindergezicht. Dat heeft weliswaar niets te maken met de glooiende structuur van de schotsen boven de fietsenstalling, die de indruk moet wekken dat de architect het ontwerp in beschonken toestand op een bierviltje heeft getekend, maar alles met dat vermaledijde witte beeld van die obese cisgender en zijn knol,' legt de voorzitter van GGTD, dhr. Ossevilder, uit. Daarmee is de kous nog niet af, want Geef Gas Tegen Dieren ervaart de Wisent in het Noorderplantsoen als een kwalijke adoratie van de rundveehouderij. 'In plaats van die kolos zou daar een schitterende NAM-locatie kunnen staan.' En er zijn meer creatieve ideeën. 'De bloemenranden die op het Groningse platteland 's zomers welig tieren ogen misschien leuk, maar wie zit er nu te wachten op al die bijen en vlinders? Hooguit een paar maanden gaan die bloemen mee. We zijn in gesprek met verscheidene partijen aangaande een efficiëntieslag in dezen. Meer proefboringen staan hoog op onze prioriteitenlijst,' vertrouwt penningmeester Bace ten Sloper ons toe.  Tot slot heeft GGTD een advies voor automobilisten die in het voorjaar een wolf of ree zien oversteken. 'Neem de naam van ons collectief vooral letterlijk,' besluit De Slachter met gulle lach. Foto: Indebuurt

Deze afgelopen maand stond of zat ik voor te lezen op podia in Zoutkamp, Vierhuizen en Winsum. Vanochtend was Niehove aan de beurt. Ook al zo'n mooi dorp. Op uitnodiging van De Noordmannen van RTV Noord schoof ik aan bij Wiebe Klijnstra, René Walhout, Jan Henk de Groot, Gert Sennema en Bram Wiekens (beterschop, Erik Hulsegge!) in De Eisseshof. Voor de radioluisteraars las ik een hoofdstuk voor uit Hoeze Toenbaauw. Ook kwam ons filmproject Schoem ter sprake. Lisalotta Veen en Hoesein Goudsmit baten De Eisseshof uit. Na een ochtendje bij hen heb ik als vanouds zin in fietstochten door het wierdenland met heerlijke tussenstops.